Condor Pasa

Ik moest toch wel even denken aan het nummer van Simon and Garfunkel, “Condor Pasa”, vrijvertaald: “condor vliegt langs”. De foto hiernaast is namelijk niet gejat van anderen, ook niet bewerkt of wat dan ook. Het is zoals wij de condors hebben zien vliegen, van zeer dichtbij. Op de “Cruz del Condor”, een punt in de Andes gebergten van zuidelijk Peru, leven zo’n 70 Condors. Het zijn de grootste, vliegende vogels, met een spanwijdte van 3 meter! Om dat te mogen zien rondcirkelen, vlak langs en over je heen is onvoorstelbaar. Ademloos zagen we de waanzinnig grote condors langszweven…..

Wennen aan de hoogte in Arequipa
Bas op ons terras met de besneeuwde bergtoppen op de achtergrondVoordat we naar de Condors en de Cañon del Colca gingen bezochten we Arequipa. En dat was voor ons sinds lange tijd weer een wat hoger gelegen stad. Een leuke stad overigens, met prachtige besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. In Arequipa hebben we nog de toeristische trekpleister van Arequipa bezocht, het Monasterio Santa Catalina. Een oud klooster waar nonnen van gegoede komaf vroeger in woonden, en …. grote feesten hielden. Het schijnt een vrolijke boel te zijn geweest. Nu is het prachtig gerestaureerd, en mogen de toeristen er hun fotografische talenten op botvieren. Toeristisch, maar errug mooi, dat wel! Onze hostelkamer mocht er ook zijn, we hadden de bovenste kamer van het hostel, met eigen balkon en ramen aan drie kanten waardoor we prachtig zicht hadden over de stad en de vulkanen. Nadeel was wel de hoogte, of eigenlijk laagte van de kamer. Ik moest me bukkend door de kamer begeven. En onder de douche staan was helemaal een toer. Dat werd ook nog gecombineerd met een slecht bed, het verwonderde me dan ook niet echt toen het me de laatste ochtend vreselijk in mijn rug schoot. Dat kwam dus lekker uit, met een Een van de vele mooie plekjes in het Monasterio Santa Catalinapijnlijke rug 4 uur in een hobbelende bus naar Chivay, in de Cañon del Colca zitten. Ik keek er niet naar uit, maar we zijn toch gegaan. Zie het fotoalbum van Arequipa en van het Monesterio Santa Catalina.

Het vriest in Chivay
Bas met muts op in bed aan de Coca-theeVanuit Arequipa gingen we de Cañon del Colca in, waar we uiteindelijk 10 dagen zijn geweest. Het eerste dorpje daar was Chivay, en op 3600 meter hoogte was dat een hoogte- en koude klap! De bus vanuit Arequipa gaat over een pas van meer dan 4000 meter hoogte, tijdens de rit kregen we door die hoogte hoofdpijn. ’s Avonds vriest het er, en als je je dan bedenkt dat de hostelkamers geen verwarming hebben, kan je je voorstellen dat we het behoorlijk koud hadden. We hebben dan ook heel wat coca-thee gedronken. Dat schijnt goed te zijn tegen hoogteziekte, en is uiteraard lekker warm. En zo zaten we in bed, met de pas gekochte mutsen en sjaals, aan de coca-thee.

 

Dobberen in heet water met grandioos uitzicht

Maar het kan ook lekker warm zijn in Chivay
Was het ’s avonds koud, overdag scheen de zon gegarandeerd. En de dichtbijgelegen heetwaterbaden zijn de lekkerste die we tot nu toe hebben bezocht. En wat een uitzicht! Lachende locale schoonheidDie heetwaterbaden kwamen toen als geroepen voor mijn rug. Twee dagen lang hebben we in het warme water gedobberd, het leven kon slechter. Dat vond kennelijk ook de fraaie dame rechts op de foto. Samen met een stel vriendinnen zat ze ’s ochtends in het park van de zon te genieten. Ze knoopte haar truitje open om te tonen dat zij, net als haar vriendinnen, ook de fraaie traditionele kleding droeg.

 

Uitzicht over oude Inca-terrasveldenWandelen door oude inca terrasvelden
Nadat de ergste pijn in mijn rug weggetrokken was, hebben we de omgeving verkend. In de hele cañon zijn door de oude Inca’s (500 jaar geleden) terrasvelden aangelegd voor de landbouw. En die terrasvelden worden nu nog steeds gebruikt. Het levert een zeer fraai landschap op.

Zie het fotoalbum van Chivay.

 

Cabanaconde
De Cañon del ColcaNa Chivay bezochten we Cabanaconde. Op 3200 meter hoogte iets minder koud, het was er net even iets lekkerder. En het hostel had een restaurant met open haard, dus ook dat was beter geregeld. We zouden direct de volgende dag een 2-daagse wandeling gaan maken, naar de oase, diep in de cañon. We kwamen echter een nederlander tegen, Gerard, die die avond toevallig zijn 45e verjaardag bleek te hebben. En dat hebben we, zitten voor het haardvuur, met z’n 3-en, uiteraard even gevierd. De volgende dag werd daardoor dus uitgeroepen tot El Paraiso, waarna we 3 uur omhoog moeten klimmenrustdag. Maar de dag daarna zijn we toch echt vertrokken naar “El Oasis”. El Oasis ligt onderin de cañon, anderhalve kilometer lager dan Cabanaconde. Wij kozen voor de langere wandeling, zodat we na een dag wandelen onderin de cañon aankwamen. In rieten hutjes hebben we er overnacht, en de volgende ochtend in het fantastische zwembad, iedere dag vers gevuld met rivierwater, lekker gezwommen. Maar na dat genot moesten we wel de 1,5 kilometer omhoog klimmen, terug naar Cabanaconde. We wenden kennelijk toch langzaam aan de hoogte, want de tocht ’s viel enorm mee. Het was best zwaar, maar we hadden het zwaarder en zeker heter verwacht, hier op de zonzijde van de cañon. De glühwein die we ’s avonds in het hostel nuttigden  hadden we verdiend, vonden we. Zie het fotoalbum van Cabanaconde.

Cruz del Condor
Condor bij het Cruz del CondorDe volgende ochtend was het tijd voor een absoluut hoogtepunt van ons bezoek aan de Cañon del Colca, condors. De bus naar het uitzichtpunt Cruz del condor zit vol toeristen, die allemaal hopen op wat ze ook van anderen gehoord hebben. Enorme condors, 3 meter spanwijdte, die boven je hoofd cirkelen. Helaas moesten sommige toeristen te vroeg weg, sommigen omdat de bus terug naar Arequipa op ze stond te wachten, anderen omdat ze in een tour zaten die te weinig tijd had. Want toen een groot deel van de toeristen al weg was begon het mooiste. Tot die tijd zweefden de condors relatief ver weg van ons hun cirkels, maar op later kwamen ze steeds dichterbij. En dat is een onvergetelijke beleving, die grote vogels boven je hoofd te zien zweven. Je zag ze aankomen, en dan vroeg je je af wanneer je je foto moest schieten, want als je te lang wachtte was hij te dichtbij om nog op de foto te passen. Onvoorstelbaar….. mocht je naar Peru gaan, reserveer dan voldoende tijd voor “Cruz del Condor”. Zie het fotoalbum van het Cruz del Condor.

Verdere plannen
Na Arequipa zijn we snel naar Lima terug gegaan, want… onze kampperuitrusting was aangekomen. Die hebben we uiteindelijk ook in handen gekregen, maar dat kostte weer aardig wat overredingskracht om door de bureaucratische processen heen te komen. Maar uiteindelijk hebben 7 man van het postkantoor zich met ons pakket bemoeit en konden we het in ontvangst nemen. In Lima zijn we ook nog een oude bekende tegengekomen, Pim Ruitenbeek, een vroegere collega van ons die momenteel ook door Zuid Amerika trekt. Maar daarover volgende keer meer. Nu gaan we met onze kampeerspullen richting de bergen van de Cordillo de Blanco, kamperen, trekken etc. We hebben er zin in. Tot ziens!

Bas en Eelco

Geplaatst onder