Dangriga en San Ignacio

We zitten momenteel (23/11/2004) in San Ignacio, Belize, tegen de grens van Guatemala. In tegenstelling tot de meeste reizigers gaan we vanaf hier niet door naar Tikal, Guatemala. Wij gaan weer terug naar de kust van Belize, om verder zuidwaarts te zakken, en zo via Placencia en Punta Gorda met de boot naar Livingstone in Guatemala te varen. We hebben gelezen over een hostel in de jungle daar, waar je alleen per boot heen kan. Behalve een onwaarschijnljik mooie setting geven ze ook spaanse les. Lijkt ons wel wat, beetje spaans leren, beetje spelenvaren in hun kano’s etc. Maar zover is het nog niet. Eerst maar eens vertellen wat er tot nog toe is gebeurd.

Busrit naar Dangriga
Vanuit het bounty-eiland Caye Caulker zijn we samen met Kate (of kortweg K) uit Nieuw Zeeland, vertrokken naar Dangriga. Tijdens de 19e november is dat het centrum van de festiviteiten rondom de viering van de Garifunga Settlement Day. De Garifunga (een mengeling van indianen en ontsnapte slaven) vieren dan hun aankomst in Belize. De busrit naar Dangriga was gaaf. De bus was al vol, maar stopte omdat een andere bus panne had. Die buslading moest er bij ons ook nog bij. Er werden 3 fietsen achterin geladen, ondanks protest van de buschauffeur. Achter ons werd flink aan de sterke drank gewerkt, en ons werd dit ook aangeboden. Omdat er voor mij geen zitplaats meer was had ik goed zicht op wat er achter Bas en K gebeurde. De mannen moesten namelijk hun blaas legen. Eentje deed dat keurig in een fles, en de fles werd uit het raam gegooid. Van een ander dacht ik dat hij aan het slapen was; hij zat voorover gebogen. Maar ook bij hem verscheen er een waterfles met urine die, hopla, het raam uitging. Maar daarna zag ik ‘m ijverig met een handoek in de weer. Hij had kennelijk wat gemorst! Na veel gewurm zag ik ook nog een schone spijkerbroek verschijnen van de andere kant van de bus, die hij weer met veel gedoe aantrok. Hij werd luid aangemoedigd door zijn aangeschoten vrienden. Zo kwamen we aan in Dangriga. We hadden gehoord dat het een fantastisch festival moest zijn. Dat viel ons een beetje tegen. Het was een beetje een flauw aftreksel van onze koninginnedag. We hebben ons echt wel vermaakt, maar het viel toch wat tegen. Het leukst vonden wij de opening van het Garifuna museum, waar toespraken en optredens werden gegeven.

San Ignacio, the jungle expedition
IM004466_Tarzan_EelcoNa Dangriga zijn we doorgegaan naar San Ignacio. Een stadje in het westen van Belize. We hebben onze slaapplaats gevonden bij Max. Hij is net zijn hostel begonnen en doet zelf ook jungle tochten. We gebruiken de keuken van het gezin en zijn daarmee ook deel van het gezin. Met 3 anderen (K, en een Noors stel, Marianne en Guttorm) hebben we een 3 daagse jungle tocht gemaakt. We zijn op zoek gegaan naar de ‘Hidden falls’. De grootvader van Max is namelijk eigenaar van een groot stuk land en er moet zich ergens een mooie waterval bevinden, maar niemand weet waar dat precies is. Onze expeditie was grandioos, maar we hebben de Hidden Falls niet gevonden. Jammer, maar het waren toch fantastische dagen met veel zweet en geplande en ongeplande zwempartijen in de IM004478_Swimming_at_Rio_On_Poolriviertjes. Guttorm heeft een leuk filmpje gemaakt van Bas die, slingert aan een liaan, net niet de overkant van het riviertje haalt. Max en zijn vrouw weten ook veel over de medicinale kruiden uit het oerwoud. Ze hebben overal wel een middeltje voor. Overleven in de jungle is voor hen een koud kunstje, Max liet ons van veel planten eten of thee zetten. Dat werd toegepast op Marianne, die daarmee snel van haar blaasontsteking afgeholpen werd.

De internet jungle
Zoals Max zijn weg weet in de Jungle van Belize, zo weten wij onze weg in de jungle van het internet. Max heeft namelijk een broer in Nederland die hij al 4 jaar niet meer heeft gesproken. Hij is op zoek naar hem, maar kan hem niet vinden. Andere Nederlandse reizigers hebben in Nederland ook al geprobeerd te helpen, maar nog geen resultaat. Via google vonden wij echter een oproep van zijn broer, dat hij op zoek was naar zijn 3 broers, waaronder Max. Max was enorm blij. Terwijl Max en Eelco aan het speuren waren heeft Bas een brochure gemaakt voor zijn hostel, met kleurenfoto’s van zijn hostel en onze expeditie. Max was helemaal in hemelse sferen. We hoefden de was niet te betalen en hij betaalde ons internet en ’s avonds moesten we met zijn allen met de hele familie bij hem eten.

Slechte internetverbinding
Door zeer slechte internetverbinding hebben we slechts een deel van onze foto’s kunnen uploaden. Ook dit verhaaltje zal (in eerste instantie) zonder foto’s zijn, jammer maar helaas. Dus ook nog even geen filmpje van Bas d’r slechte imitiatie van Jane of the Jungle. Er staan dus wel wat nieuwe foto’s bij Caye Caulker en van Dangriga staan ook al wat foto’s. Van San Ignacio zijn helaas nog geen foto’s. We vermoeden dat er komende weken weinig verbetering zal komen in de internetservice, dus hou rekening met slechtere berichtgeving dan jullie tot nu toe gewend zijn! Prettige Sinterklaas alvast dus!

Naschrift 24-11-2004
Gebruik makend van de wachttijden tussen de bussen is het nu toch gelukt alle foto’s te plaatsen. Er zijn ook 2 filmpjes. Filmpjes werken niet altijd even goed. Werkt het niet, download het filmpje dan eerst (rechtermuisklik, opslaan als… etc) en draai het dan vanaf je eigen computer. De foto’s van San Ignacio zijn door al het gedoe niet in de goede volgorde, wellicht dat Peter (onze webmaster in Nederland) dat nog goed krijgt. De foto’s zijn te vinden in het fotoalbum van Belize.

groeten,
Bas en Eelco